Krojački zanat je jedan od najstarijih na ovim prostorima.Krojači ili šnajderi koji su šili mušku i žensku odeću po najnovijim modelima iz pariskih,bečkih i peštanskih modnih listova,javljaju se u Vojvodini u 19.veku.Njihova preteča su terzije iz osmanskog perioda i obavljali su sve vrste krojačkih  usluga.Moderna garderoba , do tada privilegija samo najimućnijih postaje dostupna i najširem građanskom sloju.
Krojački zanat je vrsta delatnosti koja se bavi proizvodnjom ili popravkom odela.Majstori koji su„izučili“ ovaj zanat , svoj proizvod su pravili od početka do kraja,ali su se za to obučavali godinama.
Veliki preokret u izradi odeće nastaje otkrićem šivaćih mašina u 19 veku,koje su u početku imale niz nedostataka.Isak Merit Singer 1850.godine je ovaj proizvod doveo do savršenstva i time izazvao pravu revoluciju u izradi odeće.  
Dolaskom industrijalizacije i fabričkih mašina proces izrade se deli na faze,jedni kroje,drugi šiju,treći pakuju. Ovakav način savremenih mašina omogućava snabdevanje tržišta znatno jeftinijim proizvodima od zanatskih i time preovladava.

 Šešir je bio statusni simbol građanstva i obavezan deo,kako muške tako i ženske građanske odeće.Najčešće se javljao u dve osnovne forme : šešir sa obodom i bez oboda. Uglavnom je izrađivan od filca i pletene slame ili like,koja je bojena ili lakirana,takođe i od biljnih vlakana,svile,vune,kože,platna,baršuna,dabrove ili zečje dlake.
U staro doba šešir su ljudi nosili da bi zaštitili glavu od kiše,snega,sunca. Verovatno je u hladnijim područjima bio napravljen od kože,zbog toplote.Tako su kasnije nastajali vojnički šlemovi. Kod nekih naroda šlemovi su služili da izdrže udarac mača ili strele,dok su kod primitivnijih pravljeni vrlo šareni šeširi groznog oblika,čija je namena bila zastrašivanje neprijatelja.Dešavalo se i da u nekim zemljama šešir bude predmet počasti,kao npr.kada papa daruje posvećeni šešir kardinalima i istaknutim vernicima,ali i simbol poruge u Nemačkoj i Francuskoj bankroteri izloženi javnosti su dobijali žuti ili zeleni šešir.
Vremenom je svaka zemlja i svaki narod usavršio svoj stil od pokrivača za glavu ili ukrasa,do namene za verske obrede. Do 1960-ih, šešir je bio skoro obavezan odevni predmet kod oba pola, ali od tada se ređe nosi, najčešće u elegantnijim odevnim kombinacijama ili kao zaštita od vremenskih uticaja.