Katolička crkva sebe naziva Crkvom za koju je Isus Hrist umro i koju su sagradili Apostoli, a nad njom Papa ima jurisdikciju.

Ona obuhvata sve vernike koji su podložni vrhovnom učiteljskom i pastirskom autoritetu pape, i prihvataju u velikoj meri uticaj crkve na veru i moral. Međutim svaka zemlja ima sopstveno ustrojstvo i liturgijsku baštinu.
Crkvom se nazivaju oni koji su poverovali u svedočenja apostola i prihvatili Isusa Hrista kao svog učitelja, dakle Božja porodica, ali je pre svega božansko delo.

Katolička crkva je podeljena na biskupije, a biskupije na župe. Na čelu biskupija se nalazi biskup, a po hijerarhiji ispod njega su sveštenici i đakoni. Svi biskupi po svetu sačinjavaju biskupski kolegijum, kome je papa na čelu. Crkvena služba je trostruka i obuhvata učenje, posvećivanje i upravaljnje.

U 16. veku u zapadnom hrišćanstvu se javlja snažan versko-politički pokret reformacije čiji je vođa bio Martin Luter. Tako je zapadno hrišćanstvo zapravo podeljeno u dve osnovne struje: rimokatolicizam i protenstatizam. Rascep u zapadnom hrišćanstvu kulminirao je mnigim verskim ratovima. Sukob  je proistekao iz neprihvatanja pape kao posrednika između Boga i vernika i odbacivanja kulta svetaca, ikona i relikvija.