Četiri sačuvana fragmenta sa 12 uobičajenih scena iz ciklusa Stradanja Hristovih potiču, najverovatnije, sa neke konstrukcije malog kapelnog ikonostasa ili Groba Hristovog. U ovalno oblikovanim kartušima rokajni stil slikarstva i drvorezbarije upućuje na sedmu ili osmu deceniju 18. veka i na delatnost ikonopisca Dimitrija Popovića koji je u to vreme boravio u Novom Sadu i Sremskim Karlovcima.