Muzej Vojvodine



  • Ustanova kulture sa muzeološkom tradicijom dugom više od 150 godina, jedan je od najvećih muzeja kompleksnog tipa u Srbiji koji u svojim zbirkama čuva neprocenjivu kulturnu baštinu prikupljenu na području Vojvodine. Osnovan je 1847. godine u Pešti, na sednici Upravnog odbora Matice srpske, na inicijativu uglednih Srba iz Vojvodine pod nazivom „Srpska narodna zbirka ili Museum”. Godine 1933. otvoren je Muzej Matice srpske, prva javna kulturna institucija ove vrste u istoriji Novog Sada, sa zadatkom skupljanja, čuvanja muzejskih akvizicija sa područja Vojvodine. Muzej Matice srpske oformio je sledeće zbirke: galeriju slika, arheološku, etnološku i numizmatičku zbirku, zbirku dragocenih fotografija i klišea, biblioteku i arhiv. Posle Drugog svetskog rata počinje dinamičan razvoj muzejske delatnosti u APV. Godine 1947. osniva se Vojvođanski muzej sa zbirkama iz arheologije, istorije, etnologije, umetnosti, zoologije, botanike, geologije, paleontologije i minerologije.
  • Vojvođanski muzej u duhu tradicije Matice srpske iznedrio je ugledne kulturnonaučne institucije: Zavod za zaštitu spomenika kulture Vojvodine, Zavod za zaštitu spomenika prirode Vojvodine, Muzej grada Novog Sada, Pozorišni muzej, Muzej radničkog pokreta i narodne revolucije. Današnji naziv Muzej Vojvodine dobio je 1992. kada je došlo do spajanja Vojvođanskog muzeja i Istorijskog muzeja Vojvodine. Muzej Vojvodine spada među najstarije i najbogatije muzejske ustanove Srbije sa zbirkama iz arheologije, istorije, istorije umetnosti i etnologije koji čuvaju blizu 500.000 originalnih predmeta. U sastavu Muzeja Vojvodine nalaze se depandansi: Dvorac u Čelarevu - izložbe stilskog nameštaja od baroka do neoklasicizma (XVIII-XX vek), Muzej štampe - memorijalna kuća gde je 1942. godine štampan prvi broj lista Slobodna Vojvodina sa rekonstruisanom bazom i Etno-kuća u Bačkom Jarku.
  • Muzej Vojvodine istražuje, prikuplja, čuva, zaštićuje, stručno i naučno obrađuje, izlaže i publikuje predmete i građu od značaja za istoriju kulture naroda Vojvodine od vremena prvih tragova ljudske civilizacije na teritoriji Vojvodine do sredine XX veka. Predmeti raritetne umetničke i muzeološke vrednosti koji adekvatno odražavaju prošlost vojvođanskog područja izloženi su na stalnoj postavci Muzeja ukomponovanoj u tri tematske celine: arheologija, istorija (istorija umetnosti) i etnologija. Stalna postavka na 3.000 m2 sa 6.000 eksponata upečatljivo govori o prošlosti Vojvodine od praistorije do sredine XX veka i civilizacijskim dostignućima ljudi koji su ovde živeli u rasponu od 8.000 godina.
  • Arheološki deo stalne postavke prikazuje tri aspekta - način stanovanja, način sahranjivanja i tragove materijalne kulture prvih civilizacija, kasnije etničkih grupa, sve do kraja srednjeg veka koje su egzistirale na području Vojvodine. Istorijskim delom stalne postavke predstavljena je kulturna, politička, privredna i vojna istorija Vojvodine do završetka Drugog svetskog rata u svim segmentima društvenog života (zdravstvo, školstvo,duhovni život, likovna i primenjena umetnost, fizička kultura i sport, privreda, zanatstvo...). Etnološki deo stalne postavke ukomponovan je u sledeće tematske celine: narodna arhitektura Vojvodine (ruralna) vojvođansko selo - privreda, tkanje i predenje kao oznaka delatnosti žene Vojvodine, stanovanja, običajni život i nošnje naroda Vojvodine. Postavka je smeštena u dvezgrade Muzeja u Novom Sadu. Pored stalne postavke, Muzej organizuje izložbe na određene teme - tematske izložbe - iz sopstvenih zbirki i gostujuće izložbe iz drugih muzeja iz zemlje i inostranstva.
  • U sastavu Istorijskog odeljenja je i Zbirka primenjene i likovne umetnosti sa zbirkama stilskog nameštaja, satova i slika, srebrnine, stakla, porcelana, fajansa, ženskog ručnog rada iz oblasti primenjene umetnosti. Iz oblasti likovne umetnosti formirane su zbirke: zbirka umetničkih slika, grafika, skulptura, tapiserija i mozaika sa brojnim unikatima. Tematske izložbe: likovne umetosti, primenje umetnosti, autorske, ciklus „Vojvođanski umetnici”, gostujuće iz inostranstva. Izložbe slika - Sava Šumanović. Ciklus „Vojvođanski umetnici”: Jovan Bikicki, Petar Mojak, Štefica Radovanov, Vera Zarić, Giga Đuragić, Sava Stojkov; skulpture: Jovan Soldatović, Zoran Petrović. Gostujuće izložbe: Vincent Hohnik - Slovačka; Fric Mihalj i Kalmar Marton, skulpture - Mađarska; Janoš Kas - Mađarska. Primenjena umetnost iz zbirke Muzeja Vojvodine: satovi iz kolekcije satova Muzeja, ikone na staklu.

Izvor:Grad Novi Sad

Adresa: 
Serbia
45° 14' 58.794" N, 19° 50' 12.642" E
RS
Fotografija: 
Naziv: 
Ohridski motiv
Latinica
Opis: 
Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića .
Država nastanka kulturnog dobra: 
Srbija
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej Vojvodine
Datum kreiranja zapisa: 
Wednesday, September 24, 2014
Kreator: 
Anamaria Garabandić
Tehnika: 
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Godina nastanka kulurnog dobra: 
1930
Naziv originalni: 
Ohridski motiv
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 
Naziv: 
Portret Laze Nančića
Latinica
Opis: 
Prva polovina 20. veka. Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića.
Država nastanka kulturnog dobra: 
Srbija
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej Vojvodine
Datum kreiranja zapisa: 
Monday, September 22, 2014
Kreator: 
Ognjen Vukmirović
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Naziv originalni: 
Portret Laze Nančića
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 
Naziv: 
Portret emigranta Kokoreva
Latinica
Opis: 
Portret emigranta Kokoreva, nepoznat autor. Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića.
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej Vojvodine
Datum kreiranja zapisa: 
Monday, September 22, 2014
Kreator: 
Ognjen Vukmirović
Tehnika: 
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Godina nastanka kulurnog dobra: 
1930
Naziv originalni: 
Portret emigranta Kokoreva
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 
Naziv: 
Portret Hrisanta Zenkeviča
Latinica
Opis: 
Portret Hrisanta Zenkeviča. Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića .
Država nastanka kulturnog dobra: 
Srbija
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej Vojvodine
Datum kreiranja zapisa: 
Monday, September 22, 2014
Kreator: 
Ognjen Vukmirović
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Naziv originalni: 
Portret Hrisanta Zenkeviča
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 
Naziv: 
Portret unuka 2
Latinica
Opis: 
Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića .
Država nastanka kulturnog dobra: 
Srbija
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej Vojvodine
Datum kreiranja zapisa: 
Monday, September 22, 2014
Kreator: 
Ognjen Vukmirović
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Naziv originalni: 
Portret unuka 2
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 
Naziv: 
Portret unuka 1
Latinica
Opis: 
Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića .
Država nastanka kulturnog dobra: 
Srbija
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej Vojvodine
Datum kreiranja zapisa: 
Monday, September 22, 2014
Kreator: 
Ognjen Vukmirović
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Naziv originalni: 
Portret unuka 1
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 
Naziv: 
Portret unuke
Latinica
Opis: 
Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića .
Država nastanka kulturnog dobra: 
Srbija
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej Vojvodine
Datum kreiranja zapisa: 
Monday, September 22, 2014
Kreator: 
Ognjen Vukmirović
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Naziv originalni: 
Portret unuke
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 
Naziv: 
Portret seljanke
Latinica
Opis: 
Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića.
Država nastanka kulturnog dobra: 
Srbija
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej Vojvodine
Datum kreiranja zapisa: 
Monday, September 22, 2014
Kreator: 
Ognjen Vukmirović
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Godina nastanka kulurnog dobra: 
1879
Naziv originalni: 
Portret seljanke
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 
Naziv: 
Portret Ljudmile Krutikov
Latinica
Opis: 
Portret Ljudmile Krutikov. Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića.
Država nastanka kulturnog dobra: 
Srbija
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej Vojvodine
Datum kreiranja zapisa: 
Monday, September 22, 2014
Kreator: 
Ognjen Vukmirović
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Naziv originalni: 
Portret Ljudmile Krutikov
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 
Naziv: 
Portret Lidije Sidnjenko
Latinica
Opis: 
Portret Lidije Sidnjenko. Deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića.
Istorijat: 
Delo je deo izložbe "Bela Rusija" Muzeja Vojvodine, autora viših kustosa Veselinke Marković i Aleksandra Petijevića. Oktobarskom revolucijom 1917. godine otpočeo je građanski rat u Rusiji, koji je doveo do stradanja i emigriranja ogromnog broja ljudi. Nakon građanskog rada i poraza jedinica Bele armije, preko 2.000.000 ljudi je napustilo svoju otadžbinu. To je bila najbrojnija politička emigracija u 20. veku. Najveći broj ruskih izbeglica došao je u Kraljevinu SHS posle napuštanja južnih oblasti Rusije. Većina je kretala egzil iz velikih crnomorskih luka: Odese, Novorusijska, Feodosije, Sevastopolja, Kerča. Od 1919. do 1923. godine je, u pet imigracionih talasa, preko Carigrada, Galipolja i Soluna u Kraljevinu došlo oko 40.000 Rusa. Gotovo petina izbeglih (oko 8.000) našla je svoje utočište u gradovima i mestima Bačke, Banata, Baranje i Srema. Među ruskim izbeglicama u Kraljevini SHS se, pored vojnika i oficira, našao i deo ruske intelektualne elite i aristokratije širokog obrazovanja. Iz Rusije je u Kraljevinu SHS evakuisano i više srednjih vojnih škola – kadetskih korpusa devojačkih instituta. Prve ruske kolonije u Vojvodini osnovane su u Zemunu i Pančevu, a zatim u Novom Sadu, Subotici, Velikom Bečkereku, Somboru, Vršcu i Beloj Crkvi. Već 1921. Godine ruske izbeglice bile su razmeštene u više od 80 sela i gradova Srema, Banata, Bačke i Baranje. U seoskim sredinama nastanjeni su i kozaci, organizovani u kozačke stanice. U okviru kolonija osnivana su zabavišta, osnovne i srednje škole, biblioteke, umetnički kružioci i druge brojne ruske institucije. Od naročitog značaja bilo je konstituisanje Ruske zgranične crkve u Sremskim Karlovcima. Kroz delatnost navedenih institucija negovane su duhovne veze izbeglih Rusa sa napuštenom domovinom. Značajan broj ruskih intelektualaca popunio je veliku prazninu u kulturi, prosveti, nauci i privredi novoformirane Kraljevine SHS.
Autor: 
Muzej grada Novog Sada
Datum kreiranja zapisa: 
Monday, September 22, 2014
Kreator: 
Ognjen Vukmirović
Tehnika: 
Tip originalnog kulturnog dobra: 
Format (i) digitalnog dokumenta: 
Fotografije: 
Naziv originalni: 
Portret Lidije Sidnjenko
Opština: 
Novi Sad
Region: 
Vojvodina
Država: 
Srbija
Institucija: 
Oblast: 

Pages

Subscribe to RSS - Muzej Vojvodine