Muzej Vojvodine u Novom Sadu je najveća muzejska ustanova u AP Vojvodini. Osnivač Muzeja je Skupština AP Vojvodine, a osnivačka prava vrši Vlada AP Vojvodine. Svoju delatnost obavlja u nekoliko istorijskih zdanja u Novom Sadu i njegovoj okolini. Sedište ustanove i deo stalne postavke iz arheologije, istorije - do 1867. godine kao i etnologije je u Dunavskoj ulici broj 35. U Dunavskoj 37 deluje Odeljenje novije istorije sa stalnom postavkom 20. veka do maja 1945. godine. Depandanse ima u Čelarevu (u rekonstrukciji), Kulpinu (izložba stilskog nameštaja, niz izložbi iz istorije poljoprivrede) i u Bačkom Jarku (Etno kuća „Brvnara").

Tri kasnoantička paradna šlema iz 4. veka predstavljaju jedinstvene primerke svoje vrste na području Evrope i decenijama se izdvajaju kao neformalni zaštitni znak Muzeja.

Muzej Vojvodine obavlja poslove matične delatnosti za sve ustanove zaštite pokretnih kulturnih dobara, muzeje, galerije i zbirke u sastavu, na području Vojvodine, odnosno nadzor nad njihovim stručnim radom.

Istorija:
Muzej Vojvodine nosilac je tradicija čiji počeci su vezani za Maticu srpsku, u vreme njenog delovanja u Pešti. U Letopisu Matice srpske, 1825. godine, objavljena je ideja o potrebi osnivanja muzejske zbirke. Ideja je pretočena u stvarnost 14. oktobra (po starom kalendaru) 1847. godine, kada je doneta odluka o osnivanju Srpske narodne zbirke ili Muzeuma „gde će se čuvati sve starine i znamenitosti“. Želja osnivača bila je da Muzeum postane „ogledalo života našega naroda u krajevima u kojima on živi“.

Prva muzejska zbirka nastala je iz bogate zaostavštine Save Tekelije. Muzej je prvi put otvoren za javnost, pod imenom Muzej Matice srpske 9. jula 1933. godine, u Novom Sadu.

U nastojanju da se stvori centralni muzej sa delokrugom rada za celu Vojvodinu, iz Muzeja Matice srpske izdvojen je deo materijala i 30. maja 1947. godine osnovan Vojvođanski muzej, kao muzej kompleksnog tipa, sa brojnim zbirkama iz arheologije, etnologije, istorije, istorije umetnosti, zoologije, botanike, geologije-paleontologije i minerologije-petrografije. Muzej je tada dobio i zadatak stručnog nadzora nad svim muzejima u Vojvodini. Odgovarajući prostor Vojvođanski muzej dobio je tek 1974. godine uselivši se u zgradu bivšeg suda, podignutu 1896. godine po nacrtima budimpeštanskog arhitekte Đule Vagnera.

Iz okrilja Vojvođanskog muzeja kasnije su proizašle ustanove zadužene za zaštitu spomenika kulture i prirode: Muzej radničkog pokreta i narodne revolucije, Muzej grada Novog Sada, Pokrajinski zavod za zaštitu spomenika kulture, Pokrajinski zavod za zaštitu prirode, Pozorišni muzej Vojvodine i Poljoprivredni muzej Vojvodine.

Muzej radničkog pokreta i narodne revolucije, koji je osnovan 1956. godine, transformisan je u Muzej socijalističke revolucije i, na kraju, u Istorijski muzej Vojvodine. Bio je smešten je u namenski izgrađenoj zgradi koju je 1959. projektovao arhitekta Ivo Vitić.

Konačno, 20. maja 1992. godine Vojvođanski muzej sjedinio se sa Istorijskim muzejom Vojvodine u jedinstvenu ustanovu pod nazivom Muzej Vojvodine.

Ovde možete pogledati virtuelnu turu objekta

Izvor: Wikipedia